„Czarodziej fortepianu, uosobienie chopinowskiej wrażliwości, cudowny, szlachetny człowiek” — tak wspominali Janusza Olejniczaka ci, którzy go znali.

Dyrygent, pianista i kompozytor Jerzy Maksymiuk powiedział Polskiemu Radiu, że na ich ostatni wspólny występ napisał Januszowi Olejniczakowi koncert fortepianiowy. — Jestem tak szczęśliwy, że mam tę taśmę, którą teraz sobie od czasu do czasu puszczę. To był wielki artysta, będzie go brakowało — mówił Jerzy Maksymiuk. 

Dr habilitowany Piotr Kostrzewa, dziekan Wydziału Jazzu i Muzyki Estradowej Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina, wspominał, że otrzymał od Janusza Olejniczaka kasetę, na której okładce widniało zdjęcie pianisty z widocznym w tle portretem Fryderyka Chopina  — Po prostu identyczni. Nie dość, że z interpretacji, to jeszcze fizycznie byli podobni — powiedział.

Zwrócił uwagę, że dlatego powierzono Januszowi Olejniczakowi rolę Chopina w filmie "Błękitna nuta" Andrzeja Żuławskiego.      

Aktorka Maja Komorowska powiedziała, że była na wielu koncertach Janusza Olejniczaka i będzie jej go bardzo brakowało. Aktorka Ewa Wiśniewska podkreśliła, że pianista był znany i doceniany nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Wspominała ich długą znajomość oraz rozmowy, do których oboje byli zapraszani przez Polskie Radio RDC.

Janusz Olejniczak był również cenionym pedagogiem. Jego studenci, orkiestra i chór Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina wykonali dla swojego profesora fragmenty Requiem Mozarta.

Studenci Aleksander Zwierz i Aleksandra Ptaszyńska mówili, że Janusza Olejniczaka na uczelni znali wszyscy i kojarzyli go z jego uśmiechu i pogody ducha. Podkreślali, że pogrzeb pianisty jest wyjątkowy dla całej społeczności uniwersyteckiej i całej Polski.

Na początku mszy pogrzebowej Janusz Olejniczak został uhonorowany nadanym przez prezydenta Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Janusz Olejniczak – biogram

Janusz Olejniczak urodził się 2 października 1952 roku we Wrocławiu. Już w wieku sześciu lat zaczął grać.

Uczył się w warszawskich szkołach muzycznych, następnie odbył studia w konserwatorium  - Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Pobierał nauki także w Paryżu oraz na studiach podyplomowych w Warszawie i Essen.

Już w trakcie studiów dał się zauważyć jako utalentowany pianista. Uczestniczył w międzynarodowych konkursach muzycznych, w tym zdobył VI nagrodę w VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w 1970 roku.

Sukces w konkursie chopinowskim otworzył mu drzwi do wielu sal koncertowych na świecie. Występował  w Europie, Azji, obu Amerykach i w Australii. Uczestniczył w światowych wydarzeniach muzycznych, w tym w Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach Zdroju.

W swoim repertuarze, oprócz utworów Fryderyka Chopina, miał także kompozycje  Ferenca Liszta, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Franza Schuberta, Sergieja Prokofiewa, Wojciecha Kilara oraz Henryka Mikołaja Góreckiego.

 Dorobek artystyczny Janusza Olejniczaka obejmuje ponad 40 płyt, w tym nagrania dla Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, a wśród nich rejestracja kompletu mazurków tego kompozytora na instrumencie historycznym.

W 1995 roku, za płytę z koncertami fortepianowymi Fryderyka Chopina, otrzymał nagrodę Fryderyka w kategorii Album roku — muzyka solowa. 

Czytaj też: „Potrafiła dać ulgę i oparcie”. Elżbieta Uzdańska spoczęła na Powązkach