Bartosz Porczyk wiosną tego roku zadebiutuje w nowej roli. Aktor Teatru Studio w Warszawie będzie jurorem telewizyjnego talent show „You Can Dance – Po prostu tańcz!”. O tym zawodowym wyzwaniu mówił w audycji „W rytmie kultury” Beaty Jewiarz.

Porczyk podkreślał na naszej antenie, że taniec towarzyszy mu od najmłodszych lat.

- Bardzo przeżywałem rzeczywistość wokół mnie. Pojawiły się nawet tiki nerwowe, stresy, napięcia. Nikt nie wiedział, jak sobie z tym radzić. Rodzice również nie wiedzieli. Koleżanka z klasy zabrała mnie na pierwsze zajęcia taneczne w Tomaszowie Mazowieckim. Zaczynałem od tańca ludowego, potem trochę jazzu, potem taniec towarzyski. I tak zostałem w tym tańcu około 15 lat, robiąc również klasę mistrzowską - opowiadał.

Porczyk, choć porzucił taniec, by rozwijać swoją karierę aktorską, to nadal ruch i ciało pozostają ważnymi elementami jego pracy twórczej.

- To, czego czasami wypowiedzieć się nie da, bo jeszcze nie wie jak się to wypowiedzieć, właśnie w ruchu, właśnie w tańcu znajduje swoje ujście i możliwość wyrażenia się. Tak ja się wyrażałem jako chłopiec przez taniec, który pełnił również dla mnie funkcję terapeutyczną. No i potem egzamin do „filmówki” łódzkiej - wskazał.
  

Bartosz Porczyk jako dziecko pasjonował się tańcem, próbując różnych stylów, takich jak disco, jazz czy taniec ludowy. W tańcu towarzyskim osiągnął sukces, będąc finalistą Mistrzostw Polski oraz posiadając klasę mistrzowską. Razem z Eweliną Adamską-Porczyk stworzył autorski musical — spektakl „Alicji nie będzie”, który miał premierę w listopadzie w warszawskim Teatrze Collegium Nobilium.

W 2006 roku zwyciężył w Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Zyskał popularność dzięki takim kreacjom jak Wokulski w „Lalce” Prusa, gdzie grał u boku Kingi Preis czy „Termopile polskie” Jana Klaty, gdzie wcielił się w kniazia Patiomkina. Za rolę Gustawa w głośnym trzyczęściowym spektaklu Michała Zadary „Dziady” Porczyk zyskał nominację do Paszportów Polityki.

Czytaj też: