W nowej aranżacji i z nowymi dziełami – stała wystawa prac Jacka Malczewskiego w radomskim muzeum jego imienia znowu przyciąga zwiedzających. Ekspozycja – po zmianach – otwarta została na początku tego roku.

Prace artysty od dekad budzą podziw i zainteresowanie. Jak mówi kurator Paulina Szymalak-Bugajska, specjalnie oświetlona i wzbogacona o nowe obrazy wystawa robi ogromne wrażenie.

Dzieła wielkiego mistrza polskiego symbolizmu tym razem umieszczono na ciemnych ścianach i oświetlono w sposób, który dodatkowo wydobywa ich piękno.

– Pokazujemy również prace nowe, które pojawiły się w wyniku sukcesu spowodowanego wystawą „Jacek Malczewski. Konteksty”. „Lekcja historii”, „Geniusz w pracowni malarskiej” czy „Autoportret z Thanatosem (z Meduzą)” również będą pokazywane na stałej ekspozycji – mówi.

W tym roku muzeum planuje przygotować i otworzyć cztery duże wystawy. Instytucja rozpocznie też prace związane z remontem dwóch kamienic.

– Mogę powiedzieć, że mamy już zabezpieczone pieniądze na projekt. Zostały wykonane prace archeologiczne, zostały przeprowadzone badania, ekspertyzy budowlane. To wszystko jest za nami, więc zabezpieczyliśmy około 1,5 miliona na projekt – przypomina wicemarszałek Mazowsza Rafał Rajkowski.

Dyrektor muzeum Leszek Ruszczyk poinformował, że w 2024 roku – Roku Jacka Malczewskiego – radomską placówkę odwiedziło prawie 53,8 tys. osób. Stałą wystawę prac Malczewskiego zobaczyło prawie 17,4 tys. osób.

Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu posiada czwartą w kraju pod względem wielkości kolekcję prac polskiego symbolisty. Placówka od wielu lat gromadzi prace i pamiątki związane z urodzonym w tym mieście artystą.

W 1925 r. Rada Miasta kupiła od Malczewskiego do sali posiedzeń tryptyk „Mój pogrzeb” i obraz „Autoportret”. Dzieła te zapoczątkowały kolekcję obrazów Malczewskiego w Radomiu. Obecnie liczy ona około 50 obrazów olejnych, 10 akwarel, ponad 50 rysunków, dwa szkicowniki oraz obszerne archiwum rodzinne, na które składają się cenne dokumenty, dyplomy, zdjęcia i listy.

Czytaj też: Magdalena Warzecha z Teatru Narodowego w RDC o poezji w wielkim mieście