O sąsiadach Zofii Nałkowskiej i jej rodziny, często prostych ludziach, przeżywających swoje smutki i radości, mieszkających w Wołominie w okolicach tzw. Domu nad łąkami, w programie opowiadała Agata Sobczak, dyrektor Muzeum Zofii i Wacława Nałkowskich w Wołominie.

Dnia 26 października w sobotę o godz. 15 w siedzibie Ratusza Dzielnicy Targówek (ul. Kondratowicza 20) odbędzie się przedstawienie słowno-muzyczne pt. "Wisła 44". Opowiada ono o przeprawach żołnierzy z prawej strony rzeki (gdy na Pradze zdecydowano o szybkim zakończeniu powstania warszawskiego) do lewobrzeżnej Warszawy. Heroiczne wydarzenia stały się kanwą spektaklu z udziałem aktorów - amatorów oraz Chóru AVE, śpiewającego do akompaniamentu Filharmoników. O historii przepraw oraz o sprktaklu "Wisła 44" w programie mówili: Aleksandra Banaszek oraz Bartłomiej Włodkowski z Fundacji AVE.

W Muzeum Zamoyskich w Kozłówce (pow. lubartowski, woj. lubelskie) jeszcze do 1 grudnia br. czynna jest wystawa pt. 1944. Meandry historii, nawiązująca do 80. rocznicy dekretu PKWN, którego jednym z punktów była tzw. reforma rolna, przeprowadzona na Lubelszczyźnie najwcześniej. Ekspozycja towarzyszyła też dwudniowej sesji naukowej Losy rodzin i siedzib ziemiańskich z perspektywy roku 1944, będącej już VIII konferencją, organizowaną z powodzeniem przez Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, plasującą się w wąskim gronie najlepszych spotkań naukowych, poświęconych dziejom ziemiaństwa.

Na wystawie zgromadzono liczne pamiątki, zarówno ze zbiorów placówek muzealnych, jak i domowych archiwów oraz zbiorów. Przedmioty użytkowe, dokumenty, obrazy opisują najpierw rzeczywistość pokoju, wytężonej pracy ziemian (ale w niesprzyjających tej klasie społecznej warunkach politycznych II RP), także rozrywki i pasji artystycznych ziemian, aby zaraz potem zobaczyć los rodzin i siedzib ziemian, dotkniętych II wojną św., ale przede wszystkim tzw. reformą rolną. Dekret PKWN o reformie rolnej zakazywał przebywania właścicielom ziemskim z rodzinami w obrębie 30 km od majątku lub na obszarze danego powiatu, a konfiskacie ulegały majątki powyżej 50 ha (lub 100 ha – w Wielkopolsce) ziemi (w rzeczywistości doliczano wszelkie grunty, łamiąc nawet ówczesne, komunistyczne prawo) oraz domy: dwory i pałace.

Kozłówka, dzięki temu, że m.in. znajdował się w niej magazyn muzealiów, przetrwała i w prawie niezmienionym kształcie pełni rolę muzeum. Jest to jedno z pierwszych muzeów w Polsce, w którym poruszano tematykę ziemiańską, a symbolicznym wyrazem artystycznym tego faktu jest – widoczny też na bieżącej ekspozycji – plakat autorstwa Franciszka Starowieyskiego, promujący słynną wystawę ziemiańską pt. Było, minęło. Ostatnie stulecie Lubelszczyzny ziemiańskiej (2000 r.).

Na wystawie znajdują się eksponaty z prywatnych domów potomków ziemian z Warszawy, jeden z jej wątków – obecność ks. prymasa S. Wyszyńskiego w Kozłówce w czasie okupacji, wiąże się ze zgromadzeniem ss. Służebnic Krzyża w podwarszawskich Laskach, a dzieje samych Zamoyskich z wieloma zabytkami architektury Warszawy.

O bieżących wydarzeniach, w tym o zakończonej trzymiesięcznej wizycie Jadwigi (Inki) Zamoyskiej, córki ostatnich przedwojennych właścicieli majątku i pałacu, jak i o galerii socrealizmu, w programie mówiła Bożena Ćwiek, wicedyrektor Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.

O historii Jadwigi Sikorskiej, jako założycielki szkoły dla dziewcząt, której kontynuatorem jest X Liceum OGólnokształcące im. Królowej Jadwigi, w programie mówiły: Ewa Burzyk, dyrektor placówki oraz Reneta Franczak, historyk z tejże szkoły.

W piątek 18 i w sobotę 19 października odbyły się uroczystości 150-lecia Liceum Ogólnokształcącego im. Królowej Jadwigi, o czym w programie mówią pp. Ewa Burzyk, dyrektor placówki oraz Renata Franczak, historyk.

O najbliższych spacerach po Starych Powązkach oraz Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w programie mówił Arkadiusz Żołnierczyk, przewodnik po Warszawie i miłośnik dziejów stolicy.

W Dębinkach (gm. Zabrodzie, pow. wyszkowski) rozpoczęła się długo oczekiwana renowacja dworu Ksawerego Dybowskiego - siedziby Muzeum in. Cypriana Norwida. Ciekawostką i niesamowitym zrządzeniem losu jest fakt, iż kierujący renowacją dworu, konserwator malarstwa i architektury, wykładowca Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, właściciel firmy Monument Service, Marcin Kozarzewski jest potomkiem brata Cypriana Norwida, wychowanym w tradycji norwidowskiej i poetyckiej. Jak doszło do tego zbiegu okoliczności oraz o renowacji dworu w Dębinkach, w programie mówią: Marcin Kozarzewski i Jecenty Matysiak, dyrektor Muzeum im. Cypriana Norwida w Dębinkach.

Janina Maria Wierusz-Kowalska jest artystką malarką, związaną tradycjami rodzinnymi z Alfredem Wierusz-Kowalskim, ale również w jej najbliższej rodzinie - przodkowie parali się sztuką, wobec tego wybór Jej drogi artystycznej wynika po części z korzeni rodzinnych. Obecnie artystka maluje przeważnie obrazy, przedstawiające figury geometryczne, najczęściej koła. Przypomina, że koło jest figurą geometryczną znaną od starożytności, a wartością określającą wiele w naturze i życiu człowieka, jest liczba Pi. I m.in. te przemyślenia, związane z naukami ścisłymi, jak też Kosmosem, są inspiracją w Jej kompozycjach malarskich. Rozmowa z Janiną Wierusz-Kowalską przeprowadzona została podczas II Zjazdu Wierusz-Kowalskich w Suwałkach, stąd też w audycji twórczość malarki komentuje Eliza Ptaszyńska, kustosz Muzeum Okręgowego w Suwałkach. 

O książce Dzieje Góry Kalwarii. 350 lat miasta, red. K. Rytko, Czersk 2022, wydanej przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Oddział w Czersku, a współfinansowanej przez gminę Góra Kalwaria i powiat piaseczyński, w programie mówił autor publikacji, dr Piotr Rytko, prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami w Czersku. 

W Piasecznie, przy pl. Zgody, została zainstalowana rzeźba pt. „Spotkanie”, autorstwa Norberta Delmana. Zrobiona na zamówienie Żydowskiego Instytutu Historycznego im. E. Ringelbluma była częścią obchodów 82. rocznicy likwidacji getta w Warszawie. W warstwie artystycznej, ale i ideowej, nawiązuje ona do muranowskich gruzów, a w Warszawie była prezentowana przy ul. Dzielnej 5, gdzie mieściła się siedziba rabina Kalonimusa Kalmana Szapiry, który znany jest też powszechnie jako cadyk z Piaseczna. Stąd też, ww. wspomniana rzeźba znalazła się w Piasecznie i wokół niej dn. 19 października organizowane jest spotkanie (rozpoczynające się spacerem do miejsc, związanych z historią Żydów), poświęcone pamięci piaseczyńskich Żydów. Wędrówkę poprowadzi Beata Frankowska, edukatorka i opowiadaczka historii, a w programie o tym wydarzeniu mówi jego współinicjator, Piotr Prawucki, historyk – regionalista.