Centralna Droga Krzyżowa w stolicy wyruszyła w piątek wieczorem sprzed kościoła akademickiego św. Anny. Zakończyła się w archikatedrze św. Jana Chrzciciela, gdzie jest mający 500 lat krzyż Baryczków. Wierni przeszli ul. Miodową i Senatorską do placu Teatralnego, później ul. Wierzbową do pl. Piłsudskiego, ul. Królewską i Krakowskim Przedmieściem.

„Ulice, którymi przejdą uczestnicy wydarzenia zostaną czasowo zamknięte. Autobusy linii 106, 107, 111, 116, 128, 175, 178, 180, 503 i 518 będą kierowane na trasy objazdowe” — informował Zarząd Transportu Miejskiego.

Nabożeństwu przewodniczył metropolita warszawski abp Adrian Galbas, który przygotował rozważania do poszczególnych stacji. Wcześniej w archikatedrze św. Jana Chrzciciela przewodniczył liturgii Męki Pańskiej.

Kopia krzyża Baryczków na czele procesji

Na czele procesji niesiony był wielki krzyż będący kopią krzyża Baryczków, który od 500 lat obecny jest w archikatedrze św. Jana Chrzciciela. Została ona wykonana podczas renowacji krucyfiksu przez prof. Marię Lubryczyńską w pomniejszonej skali, w technice 4D. Postać Jezusa jest w drewnie lipowym, tak jak oryginał, ale nie została polichromowana.

Krzyż w czasie nabożeństwa kolejno przejmowali przedstawiciele różnych środowisk, m.in. księża, siostry zakonne, członkowie wspólnot neokatechumenalnych, studenci, strażnicy miejscy, kolejarze, prawnicy, rzemieślnicy, pracownicy służby zdrowia, strażacy, żołnierze, policjanci i radni.

Oryginalny krzyż Baryczków powstał w Norymberdze. Do Warszawy został przywieziony w 1525 r. przez bogatego kupca, rajcę Jerzego Baryczkę. Tradycja głosiła, że przed profanacją uratował on krucyfiks z rąk luteran. Ze współczesnych badań naukowych wynika, że mógł zostać po prostu kupiony, bo akty ikonoklazmu, czyli niszczenia dzieł sztuki sakralnej w czasie reformacji, nie były specjalnie notowane w Norymberdze.

Od początku pobytu w Warszawie krzyż stał się przedmiotem kultu i pobożności. Modlili się przed nim królowie: Zygmunt I Stary, Stefan Batory, Zygmunt III Waza, Jan III Sobieski i Stanisław August Poniatowski.

Krzyż wisiał w warszawskiej archikatedrze nieprzerwanie do 1944 r. Podczas powstania warszawskiego został wyniesiony z płonącej świątyni przez ks. Wacława Karłowicza i dwie sanitariuszki z batalionu "Wigry" Barbarę Gancarczyk i Teresę Potulicką-Łatyńską. Figurę przeniesiono do kościoła św. Jacka na Nowym Mieście, a następnie do kościoła św. Anny. Do katedry wrócił w uroczystej procesji w 1948 r.

Po raz pierwszy drogę krzyżową na ulicach Warszawy zorganizowano w 1994 r.

Wielki Piątek w Kościele katolickim jest dniem upamiętniającym mękę i śmierć Chrystusa na krzyżu – to jedyny dzień w roku, kiedy nie odprawia się mszy św. W centrum liturgii Męki Pańskiej jest adoracja krzyża, któremu oddaje się cześć jak Chrystusowi w Najświętszym Sakramencie. Po wieczornej liturgii wierni czuwają przy symbolicznym grobie Jezusa do sprawowanej w Wielką Sobotę wieczorem liturgii wigilii paschalnej.

Procesje rezurekcyjne

W sobotę 19 kwietnia w godzinach 21:15-22, zaplanowana została procesja rezurekcyjna, która rozpocznie się w Katedrze Polowej Wojska Polskiego przy ulicy Długiej.

Jej uczestnicy przejdą ul. Długą, Miodową, Kapitulną, Podwale, Kilińskiego do Długiej. W czasie procesji możliwe są krótkie zatrzymania ruchu. Kursowanie autobusów linii 116, 178, 180, 503 i 518 może być chwilowo wstrzymane.

W niedzielę, 20 kwietnia, w wielu kościołach odbędą się kolejne procesje rezurekcyjne. Część z nich odbędzie się ulicami wokół świątyń. Wystąpią wtedy chwilowe utrudnienia w ruchu.

„W przypadku braku możliwości przejazdu pojazdy komunikacji miejskiej będą się chwilowo zatrzymywały lub pojadą objazdami” — przekazał ZTM. 

Czytaj też: Centralna Droga Krzyżowa pod przewodnictwem abp. Galbasa