29 października w Warszawie odbędą się uroczystości pogrzebowe Janusza Olejniczaka.

Msza święta żałobna odprawiona zostanie o godz. 11:00 w kościele Sióstr Wizytek przy ul. Krakowskie Przedmieście 34, po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na Cmentarz Stare Powązki.

Janusz Olejniczak, pianista znany na całym świecie z mistrzowskich interpretacji muzyki Fryderyka Chopina, zmarł 20 października w wieku 72 lat.

Razem z Jerzym Kisielewskim przez wiele lat prowadził w Polskim Radiu RDC audycję „Co słychać?”.

Ostatni program poprowadzili w listopadzie 2021 roku, a był on poświęcony ówczesnej edycji konkursu chopinowskiego. Olejniczak podkreślał, że ta edycja była wyjątkowa, a młodzi pianiści wyróżnili się ogromnym talentem.

– Do tej pory tak się mówiło w środowisku, że nasz konkurs z 1970 roku, jeżeli chodzi o poziom, był wyjątkowy. Nie wiem, czy ten konkurs nie przebił naszego pod względem liczby talentów i ludzi, którzy mają szansę grać – mówił artysta.

O śmierci pianisty poinformowała jego współpracowniczka Joanna Ławrynowicz-Just.

Janusz Olejniczak – biogram

Janusz Olejniczak urodził się 2 października 1952 r. we Wrocławiu. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku sześciu lat. Po przeniesieniu do Warszawy ukończył podstawową i średnią szkołę muzyczną. W obu szkołach jego pedagogiem była Luiza Walewska. W latach 1967–1969 kształcił się pod kierunkiem Ryszarda Baksta i Zbigniewa Drzewieckiego.

W 1969 r. wystąpił na Międzynarodowej Trybunie Młodych Wykonawców w Paryżu. W 1972 r. otrzymał IV nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. Alfredo Caselli w Neapolu. Potem wyjechał do Paryża, by studiować indywidualnie pianistykę u Konstantego Schmaelinga i Witolda Małcużyńskiego.

Po powrocie do kraju ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie prof. Barbary Hesse-Bukowskiej. Studia podyplomowe odbył u Wiktora Mierżanowa w Warszawie i Paula Badury-Skody w Essen.

Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów pianistycznych i prowadził kursy mistrzowskie. Nagrał większość partii fortepianowych do filmu „Chopin. Pragnienie miłości” i „Pianista”.

Pianista ma za sobą również występ aktorski. W filmie „Błękitna nuta” w reż. Andrzeja Żuławskiego (1991) wcielił się w rolę Chopina. Był jednym z jurorów Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego.

Olejniczak zwykł mówić, że dla niego muzyka Chopina „jest jak rajski ptak, który wciąż się wymyka z rąk”. „Tylko czasami udaje się uchwycić jej istotę, zbliżyć się do niej. Oferuje nieskończoną możliwość interpretacji, pozwala na ciągłą pracę nad własną estetyką, nad kształtowaniem swoich gustów, daje szansę odmiennego spojrzenia na ten sam utwór, indywidualnego i ciągle nowego podejścia” – czytamy na stronie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, w którego Radzie Programowej zasiadał.

Występował na całym świecie. Grał pod batutą m.in. Witolda Rowickiego, Jerzego Maksymiuka, Charlesa Dutoit, Jacka Kaspszyka, Kazimierza Korda, Grzegorza Nowaka, Marka Mosia.

W 1999 roku otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2005 roku uhonorowano go Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Czytaj też: Jerzy Kisielewski wspomina w Polskim Radiu RDC Janusza Olejniczaka